Intymne życie w spektrum autyzmu

Wokół autyzmu oraz rozwoju seksualnego osób autystycznych narosło wiele mitów. A przecież nikt nie ma prawa odbierać nikomu pragnienia intymności, odczuwania pożądania. Tyle tylko, że często dochodzi do zagubienia w adekwatnym odczytywaniu tych potrzeb. Zarówno przez człowieka autystycznego, jak i nieautystyczne otoczenie.

W znanym serialu komediowym Chucka Lorre i Billa Prady’ego Teoria wielkiego podrywu, Jim Persons zagrał jedną ze swoich lepszych ról – Sheldona. Funkcjonowanie bohatera, jako obraz spektrum autyzmu, pozostaje w sferze domysłów. Jednakże przyglądając się perypetiom tego młodego mężczyzny zwracają uwagę pewne charakterystyczne odmienności. Jim Person odgrywa postać bardzo przywiązaną do rutyny, z licznymi powtarzającymi się schematycznymi zachowaniami, pełną trudności adaptacyjnych wymagających drobiazgowego uwzględnienia szczegółów. Sheldon często przejawia zauważalne odmienności w funkcjonowaniu społecznym, jego reakcje emocjonalne wydają się nieczytelne, zaskakujące, często niedostosowane do sytuacji społecznej, w której się znalazł. W jego wypowiedziach wybrzmiewają intensywne zainteresowania, zauważalne są trudności w rozpoznawaniu sarkazmu.
W filmie możemy przyjrzeć się wielu scenom…