Pobudzanie do współpracy i współdziałania dzieci nieśmiałych w oparciu o zabawy integracyjne.
Pomoce:
małe kartki papieru rozcięte w dowolny sposób, magnetofon z nagraniami muzyki tanecznej, kartki z cyferkami, karteczki z nazwami zwierząt.
Cele operacyjne:
- Umie zaprezentować siebie na forum grupy.
- Potrafi nawiązać kontakt dotykowy z drugą osobą.
- Umie współpracować z koleżanką, kolegą.
- Potrafi słuchać innych.
- Potrafi mówić o sobie.
Metody:
- Pantomima
- Pedagogika zabawy
- Zadań stawianych do wykonania
- Rzeźba
- Rundka
- Weroniki Sherbone
Przebieg zajęć
- Część wstępna – zapoznanie dzieci z celem dzisiejszych zajęć.
- Ćwiczenia wprowadzające Powitanie.
Uczestniczy stoją w kręgu. Każdy przedstawia się- wymienia swoje imię i co lubi robić – pantomimicznie.
- Ćwiczenia wprowadzające Powitanie.
- Ćwiczenia ekspresji ruchu.
Tematy zabaw:
Numerki: Uczestniczy znajdują się w kręgu. Ochotnik wchodzi do środka. Wszyscy odliczają się – aby każdy miał swój numer. Osoba w środku w pewnym momencie wywołuje dwa dowolne numerki, a ich posiadacze muszą zmienić się miejscami. Tę chwilę wykorzystuje posiadacz numeru i stara się zająć miejsce wywołanego.
Komisja mieszkaniowa: W kręgu ustawiamy krzesła, o jedno mniej niż uczestników. Wszyscy uczestniczy przechadzają się swobodnie. Wyznaczona osoba woła: „Komisja mieszkaniowa” – wtedy wszyscy starają usiąść na krześle. Ten który pozostanie bez „mieszkania” jest kolejnym wywołującym.
Zaczarowany staw: Osoba z zamkniętymi oczami stoi w środku. Wszyscy pozostali poruszają się dookoła niej do momentu, kiedy osoba w środku powie: „Zaczarowany staw”. Wtedy ona sama zaczyna poruszać się wśród nieruchomych postaci i dotyka twarzy pierwszej napotkanej osoby, zgadując, kto to jest?
Grupa w rozsypce: Każde dziecko tańczy w rytm muzyki, przerwa w muzyce, (dysponuje nauczyciel) oznacza wezwanie do wykonania określonego zadania.- Spójrz w oczy jak największej liczbie osób,
- Przywitaj się z jak największą liczbą osób,
- Dotknij czubka głowy kolegów,
- Uśmiechnij się do jak największej liczby osób. Żywy pomnik: Każde dziecko otrzymuje kartkę ze swoim numerem. Dzieci tańczą, maszerują w rytm muzyki. Na znak prowadzącego dziecko z numerem 1 przechodzi do środka i tam zastyga w dowolnej pozie (stoi, siedzi, leży). Na kolejny znak następne dziecko przechodzi do środka i łączy się, zastygając z kolegą. Trwa to dopóty wszyscy nie utworzą żywego pomnika. Na koniec nauczyciel może wykonywać zdjęcie i sam dołączyć do rzeźby.
- Trening zadaniowy.
Puzzle: Nauczyciel rozdaje dzieciom po jednej części rozciętej w dowolny sposób kartki papieru. Zadaniem dzieci jest dobrać się w pary poprzez złożenie dwu części idealnie do siebie pasujących.
Jeż: Dzieci dobierają się w pary. Jedna osoba wciela się w postać jeża i zwija się w kłębek. Zadaniem drugiej osoby jest rozwinięcie jeża z kłębka. Wskazanie jest stosowanie perswazji, próśb, prób rozśmieszenia jeża, które mogą być bardziej skuteczne niż użycie siły.
Detektyw: Jedno dziecko, które występuje w roli Detektywa, wychodzi z sali gdzie zadaje 5 pytań i ma zgadnąć, kto został wyznaczony na obiekt śledztwa. Na pytania Detektywa wolno odpowiadać tak lub nie. - Rundka
Marzenia: Prowadzący prosi, aby uczestnicy zamknęli oczy i wyobrazili sobie, że za chwilę przyjdzie wróżka, która może spełnić trzy życzenia. O co poprosilibyście wróżkę – czy łatwo mi opowiadać o swoich marzeniach ?
Ja miliarder: Prowadzący informuje: „Wyobraźcie sobie, że spadł wam z sufitu- miliard dolarów” Co zrobilibyście z taką furą pieniędzy? Dzieci wypowiadają się na dany temat. W podsumowaniu: – czy łatwo mi gospodarować taką furą pieniędzy?
Kalambury: Każdy losuje karteczkę z nazwą zwierzęcia. Po chwili zastanowienia pierwsza osoba wchodzi do środka koła i zaczyna naśladować wylosowane zwierze. Pozostali odgadują, jakie to zwierze. - Zakończenie zajęć.
Pożegnanie: Uczestnicy chodzą swobodnie po sali, a prowadzący podaje im kolejne instrukcje.- Uściśnijcie jak najwięcej dłoni,
- Pożegnajcie się, stykając kciuki prawych dłoni, łokcie, kolana. Krąg zamykający „niedokończone zdania”. Uczestnicy siedzą w kręgu.
Prowadzący mówi krótkie zdania, które ma dokończyć każdy uczestnik:
- Najbardziej podobało mi się, gdy…….
- Chciałabym powtórzyć ćwiczenie….
- Nieciekawe było…
- Chciałabym robić na zajęciach… Dzieci oceniają jak podobały im się zajęcia poprzez przyklejenie przez każde dziecko serduszka na skali od 1 do 6.
Podziękowanie dzieciom i wychowawcom za udział w zajęciach, miłą i wesołą zabawę.
Scenariusz napisała Barbara Jeziorska-Szydło
SOSW-Warta
źródło: szkolnictwo.pl