Współpraca i współdziałanie w oparciu o zabawy integracyjne

Pobudzanie do współpracy i współdziałania dzieci nieśmiałych w oparciu o zabawy integracyjne.

Pomoce:

małe kartki papieru rozcięte w dowolny sposób, magnetofon z nagraniami muzyki tanecznej, kartki z cyferkami, karteczki z nazwami zwierząt.

Cele operacyjne:

• Umie zaprezentować siebie na forum grupy.
• Potrafi nawiązać kontakt dotykowy z drugą osobą.
• Umie współpracować z koleżanką, kolegą.
• Potrafi słuchać innych.
• Potrafi mówić o sobie.

Metody:

• Pantomima
• Pedagogika zabawy
• Zadań stawianych do wykonania
• Rzeźba
• Rundka
• Weroniki Sherbone

Przebieg zajęć

1. Część wstępna – zapoznanie dzieci z celem dzisiejszych zajęć.
   1. Ćwiczenia wprowadzające Powitanie.
      Uczestniczy stoją w kręgu. Każdy przedstawia się- wymienia swoje imię i co lubi robić – pantomimicznie.
2. Ćwiczenia ekspresji ruchu.
   Tematy zabaw:
   Numerki: Uczestniczy znajdują się w kręgu. Ochotnik wchodzi do środka. Wszyscy odliczają się – aby każdy miał swój numer. Osoba w środku w pewnym momencie wywołuje dwa dowolne numerki, a ich posiadacze muszą zmienić się miejscami. Tę chwilę wykorzystuje posiadacz numeru i stara się zająć miejsce wywołanego.
   Komisja mieszkaniowa: W kręgu ustawiamy krzesła, o jedno mniej niż uczestników. Wszyscy uczestniczy przechadzają się swobodnie. Wyznaczona osoba woła: „Komisja mieszkaniowa” – wtedy wszyscy starają usiąść na krześle. Ten który pozostanie bez „mieszkania” jest kolejnym wywołującym.
   Zaczarowany staw: Osoba z zamkniętymi oczami stoi w środku. Wszyscy pozostali poruszają się dookoła niej do momentu, kiedy osoba w środku powie: „Zaczarowany staw”. Wtedy ona sama zaczyna poruszać się wśród nieruchomych postaci i dotyka twarzy pierwszej napotkanej osoby, zgadując, kto to jest?
   Grupa w rozsypce: Każde dziecko tańczy w rytm muzyki, przerwa w muzyce, (dysponuje nauczyciel) oznacza wezwanie do wykonania określonego zadania.
   • Spójrz w oczy jak największej liczbie osób,
   • Przywitaj się z jak największą liczbą osób,
   • Dotknij czubka głowy kolegów,
   • Uśmiechnij się do jak największej liczby osób. Żywy pomnik: Każde dziecko otrzymuje kartkę ze swoim numerem. Dzieci tańczą, maszerują w rytm muzyki. Na znak prowadzącego dziecko z numerem 1 przechodzi do środka i tam zastyga w dowolnej pozie (stoi, siedzi, leży). Na kolejny znak następne dziecko przechodzi do środka i łączy się, zastygając z kolegą. Trwa to dopóty wszyscy nie utworzą żywego pomnika. Na koniec nauczyciel może wykonywać zdjęcie i sam dołączyć do rzeźby.
3. Trening zadaniowy.
   Puzzle: Nauczyciel rozdaje dzieciom po jednej części rozciętej w dowolny sposób kartki papieru. Zadaniem dzieci jest dobrać się w pary poprzez złożenie dwu części idealnie do siebie pasujących.
   Jeż: Dzieci dobierają się w pary. Jedna osoba wciela się w postać jeża i zwija się w kłębek. Zadaniem drugiej osoby jest rozwinięcie jeża z kłębka. Wskazanie jest stosowanie perswazji, próśb, prób rozśmieszenia jeża, które mogą być bardziej skuteczne niż użycie siły.
   Detektyw: Jedno dziecko, które występuje w roli Detektywa, wychodzi z sali gdzie zadaje 5 pytań i ma zgadnąć, kto został wyznaczony na obiekt śledztwa. Na pytania Detektywa wolno odpowiadać tak lub nie.
4. Rundka
   Marzenia: Prowadzący prosi, aby uczestnicy zamknęli oczy i wyobrazili sobie, że za chwilę przyjdzie wróżka, która może spełnić trzy życzenia. O co poprosilibyście wróżkę – czy łatwo mi opowiadać o swoich marzeniach ?
   Ja miliarder: Prowadzący informuje: „Wyobraźcie sobie, że spadł wam z sufitu- miliard dolarów” Co zrobilibyście z taką furą pieniędzy? Dzieci wypowiadają się na dany temat. W podsumowaniu: – czy łatwo mi gospodarować taką furą pieniędzy?
   Kalambury: Każdy losuje karteczkę z nazwą zwierzęcia. Po chwili zastanowienia pierwsza osoba wchodzi do środka koła i zaczyna naśladować wylosowane zwierze. Pozostali odgadują, jakie to zwierze.
5. Zakończenie zajęć.
   Pożegnanie: Uczestnicy chodzą swobodnie po sali, a prowadzący podaje im kolejne instrukcje.
   • Uściśnijcie jak najwięcej dłoni,
   • Pożegnajcie się, stykając kciuki prawych dłoni, łokcie, kolana. Krąg zamykający „niedokończone zdania”. Uczestnicy siedzą w kręgu.
     Prowadzący mówi krótkie zdania, które ma dokończyć każdy uczestnik:
   • Najbardziej podobało mi się, gdy…….
   • Chciałabym powtórzyć ćwiczenie….
   • Nieciekawe było…
   • Chciałabym robić na zajęciach… Dzieci oceniają jak podobały im się zajęcia poprzez przyklejenie przez każde dziecko serduszka na skali od 1 do 6.
     Podziękowanie dzieciom i wychowawcom za udział w zajęciach, miłą i wesołą zabawę.

Scenariusz napisała Barbara Jeziorska-Szydło
SOSW-Warta

źródło: szkolnictwo.pl