Czy szczęściem można się zarazić? – Scenariusz zajęć

Cele ogólne

wdrażanie do rozpoznawania i nazywania emocji – szczęście,
kształtowanie myślenia przyczynowo-skutkowego.

Cele operacyjne

Dziecko:

umie rozpoznać, nazwać i pokazać szczęście swoje i innych,
potrafi wnioskować, dlaczego ktoś jest szczęśliwy.

Środki dydaktyczne:

zdjęcia osób, które są szczęśliwe, kredki, kartki A4, płyta muzyczna, KE, karta 6, tablica demonstracyjna Emocje, płyta muzyczna CD cz. 1 Tarantella i piosenka Zabawy nadszedł czas, sł. B. Szelągowska, muz. J. Pietrzak.

Przebieg zajęć

Jak się dzisiaj czuję. Dzieci pokazują minki, które przedstawiają ich poranny nastrój.
Oglądanie zdjęć osób, które są szczęśliwe (np. śmiejące się dziecko, mama przytulająca dziecko, tata bawiący się z dzieckiem, uśmiechnięci ludzie itp.). Nauczyciel rozmawia z dziećmi o tym, jak wyglądają te osoby. Po czym można poznać, że osoby na zdjęciach są szczęśliwe? Jak myślicie, dlaczego są szczęśliwe?
Pokazujemy szczęście. Dzieci stają w rozsypce. Na dźwięki muzyki (CD cz.1 Tarantella) ich ciała mają pokazać szczęście. Nauczyciel zaznacza, że mówi tylko ciało, a dzieci nie wydają głosu.
Wykonanie ćwiczenia z KE (Kraina Emocji), karta 6. Nauczyciel rozdaje dzieciom karty pracy. Prosi, żeby przyjrzały się obrazkom i powiedziały, czy jeżyk jest na nich szczęśliwy. Dzieci uzasadniają odpowiedzi. Następnie prowadzący prosi, żeby dzieci po kolei opowiedziały, kiedy czują się szczęśliwe.
Malowane szczęście. Dzieci na kartkach A4 kredkami rysują szczęście. Po skończonej pracy każde dziecko pokazuje innym, jak wygląda szczęście na jego rysunku.
Pogadanka Zarażanie szczęściem. Nauczyciel mówi dzieciom, że szczęściem można zarażać. Oznacza to, że osoba szczęśliwa oddaje część swojej radości innym, a dzięki niej inni też są bardziej radośni i jest im milej.
Ćwiczenie ortofoniczne Śmiejemy się. Na dźwięk muzyki (Zabawy nadszedł czas, sł. B. Szelągowska, muz. J. Pietrzak) dzieci chodzą po sali. Gdy muzyka milknie, nauczyciel woła: ho, ho, ho, dziewczynki odpowiadają: hi, hi, hi, a chłopcy: he, he, he. Potem wszyscy wołają: ha, ha, ha. Powtarzamy to ćwiczenie kilkukrotnie.
Nauczyciel zaprasza dzieci, by usiadły w kręgu. Pośrodku kładzie tablicę demonstracyjną Emocje. Prosi, by po kolei każde dziecko wskazało na niej obrazek przedstawiający, jak się teraz czuje.