Cele ogólne
- wdrażanie do rozpoznawania i nazywania emocji – szczęście,
- kształtowanie myślenia przyczynowo-skutkowego.
Cele operacyjne
Dziecko:
- umie rozpoznać, nazwać i pokazać szczęście swoje i innych,
- potrafi wnioskować, dlaczego ktoś jest szczęśliwy.
Środki dydaktyczne:
- zdjęcia osób, które są szczęśliwe, kredki, kartki A4, płyta muzyczna, KE, karta 6, tablica demonstracyjna Emocje, płyta muzyczna CD cz. 1 Tarantella i piosenka Zabawy nadszedł czas, sł. B. Szelągowska, muz. J. Pietrzak.
Przebieg zajęć
- Jak się dzisiaj czuję. Dzieci pokazują minki, które przedstawiają ich poranny nastrój.
- Oglądanie zdjęć osób, które są szczęśliwe (np. śmiejące się dziecko, mama przytulająca dziecko, tata bawiący się z dzieckiem, uśmiechnięci ludzie itp.). Nauczyciel rozmawia z dziećmi o tym, jak wyglądają te osoby. Po czym można poznać, że osoby na zdjęciach są szczęśliwe? Jak myślicie, dlaczego są szczęśliwe?
- Pokazujemy szczęście. Dzieci stają w rozsypce. Na dźwięki muzyki (CD cz.1 Tarantella) ich ciała mają pokazać szczęście. Nauczyciel zaznacza, że mówi tylko ciało, a dzieci nie wydają głosu.
- Wykonanie ćwiczenia z KE (Kraina Emocji), karta 6. Nauczyciel rozdaje dzieciom karty pracy. Prosi, żeby przyjrzały się obrazkom i powiedziały, czy jeżyk jest na nich szczęśliwy. Dzieci uzasadniają odpowiedzi. Następnie prowadzący prosi, żeby dzieci po kolei opowiedziały, kiedy czują się szczęśliwe.
- Malowane szczęście. Dzieci na kartkach A4 kredkami rysują szczęście. Po skończonej pracy każde dziecko pokazuje innym, jak wygląda szczęście na jego rysunku.
- Pogadanka Zarażanie szczęściem. Nauczyciel mówi dzieciom, że szczęściem można zarażać. Oznacza to, że osoba szczęśliwa oddaje część swojej radości innym, a dzięki niej inni też są bardziej radośni i jest im milej.
- Ćwiczenie ortofoniczne Śmiejemy się. Na dźwięk muzyki (Zabawy nadszedł czas, sł. B. Szelągowska, muz. J. Pietrzak) dzieci chodzą po sali. Gdy muzyka milknie, nauczyciel woła: ho, ho, ho, dziewczynki odpowiadają: hi, hi, hi, a chłopcy: he, he, he. Potem wszyscy wołają: ha, ha, ha. Powtarzamy to ćwiczenie kilkukrotnie.
- Nauczyciel zaprasza dzieci, by usiadły w kręgu. Pośrodku kładzie tablicę demonstracyjną Emocje. Prosi, by po kolei każde dziecko wskazało na niej obrazek przedstawiający, jak się teraz czuje.
źródło: A. Jegier, Przewodnik Metodyczny Kraina Emocji, Trzylatek, mac.pl
