Zabawa w Mamo/tato, czy mogę? dotyczy przestrzeni osobistej i stosowania się do poleceń. W grze tej jedno z dzieci odgrywa matkę lub ojca, a reszta dzieci stosuje się do jego poleceń, poruszając się po sali.
Cele:
- Pierwszoplanowe: Szacunek dla przestrzeni osobistej, stosowanie się do poleceń.
- Drugoplanowe: Koncentrowanie uwagi, samokontrola.
Materiały
- Duża otwarta przestrzeń, w której dzieci mogą się swobodnie poruszać.
Aranżacja miejsca
- Dziecko, które odgrywa w danej kolejce matkę lub ojca staje odwrócone, tyłem do pozostałych dzieci z grupy. Pozostałe dzieci formują za nim kolejkę.
Opis zabawy
W grze Mamo/tato, czy mogę? jedno z dzieci odwraca się od pozostałych i odgrywa matkę lub ojca. Wybiera losowo któreś z dzieci i oznajmia, w jakim kierunku powinno poruszać się to dziecko. Dziecko musi odpowiedzieć słowami: mamo lub tato, czy mogę?. Mama/tata odpowiada tak lub nie. Jeśli dziecko zapomni zapytać, wraca do linii startowej i rozpoczyna grę od początku. Pierwsze dziecko, które zbliży się do matki lub ojca zachowując wobec nich dystans w przestrzeni, zostaje matką lub ojcem w następnej kolejce.
Realizacja zabawy krok po kroku
- Powiedz dzieciom, że zagrają w grę pod tytułem Mamo/tato, czy mogę?, która pozwoli im dowiedzieć się czegoś o przestrzeni osobistej i o stosowaniu się do poleceń.
- Wybierz jedno z dzieci, aby rozpoczęło grę jako matka lub ojciec. Powiedz dziecku, żeby stanęło tyłem do grupy. Powiedz reszcie dzieci, aby uformowały kolejkę stojąca z przodu dziecka wyznaczonego na matkę lub ojca, w odległości 2,5 metra, tak aby wybrane dziecko mogło swobodnie poruszać się w kierunku matki lub ojca, a grupa mogła obserwować rozwój zabawy.
- Powiedz matce lub ojcu, aby wybrali z grupy losowo jedno dziecko i powiedzieli mu, w jakim kierunku ma się poruszać i jakiego rodzaju ruchy ma wykonywać. Np. mogą poinstruować je, aby poruszało się do przodu, do tyłu; olbrzymimi krokami, normalnymi krokami lub malutkimi kroczkami. Matka/ojciec powinni także wytłumaczyć dziecku i le może zrobić kroków.
- Dziecko powinno następnie zadać pytanie: Mamo/tato, czy mogę?
- Powiedz matce lub ojcu, żeby mówili tak lub nie, określające, w jakim momencie dziecko może się poruszyć. Jeśli dziecko zapomni zapytać: Mamo/tato,czy mogę?, musi wrócić na linię startu i rozpocząć zabawę jeszcze raz.
- Powtarzaj kroki 4 i 5, aż jedno z dzieci podejdzie na odpowiednią odległość respektującą przestrzeń osobistą matki lub ojca (tj. około 1/3 metra). Dziecko to przejmuje wtedy rolę matki lub ojca.
- Kontynuuj zabawę do momentu, w którym wszyscy członkowie grupy wzięli udział odgrywając rolę matki lub ojca. Jeśli dziecko ma jako pierwsze podejść na odpowiedni dystans respektujący przestrzeń osobistą matki/ojca i kiedy było już matką lub ojcem wraca na linię startu i zaczyna od nowa.
- Zakończenie zabawy:Powiedz dzieciom, że to już koniec zabawy. Poproś, żeby usiadły na krzesłach lub na podłodze, twarzą w kierunku frontowej części sali, oraz powiedz im, ze nadszedł czas na omówienie gry.
Pytania dotyczące procesu grupowego
- Zapytaj dzieci, co musiały zrobić, żeby uczestniczyć w grze.
- Zapytaj dzieci, jak się czuły, kiedy nadchodziła ich kolej, aby być matką lub ojcem.
- Zapytaj dzieci, jak się czuły, kiedy nie stosowały się do poleceń i musiały wrócić na linię startu.
- Zapytaj dzieci, jakich strategii używały, aby pamiętać o zadaniu pytania: Mamo/tato. czy mogę? przed poruszeniem się (Reddy, 2015).
źródło: L. A. Reddy, Rozwijanie umiejętności społecznych dziecka…, PWN, Warszawa 2015
neuroróżnorodni.com 