Pada deszcz

Aktywność związana z bodźcem dotykowym, wprowadzana przez zachęcanie dziecka do ćwiczenia umiejętności z motoryki małej, to wspaniały sposób na zainteresowanie go takimi zajęciami, które w innej sytuacji odebrałoby jako trudne.

Potrzebne materiały

  • Papier kolorowy, duża kartka białego papieru
  • Nożyczki
  • Klej
  • Opcjonalnie sztaluga
  • Folia (trzeba ją rozłożyć na podłodze pod sztalugą)
  • Szklany słoik (wielkości słoika po maśle orzechowym)
  • Niebieski barwnik spożywczy
  • Zakraplacz

Przebieg zabawy

  • Dziecko wycina z kolorowego papieru prosty kształt, na przykład parasol, trawę, drzewo. (Kształt bardzo prosty).
  • Alternatywnie: dziecko wycina samochód (powstanie wówczas myjnia samochodowa).
  • Dziecko przykleja kształt do białego papieru, a ten przypina do sztalugi lub przykleja do ściany. Pod papierem musi stać jakiś pojemnik, a podłoga musi być wyłożona folią.
  • Do słoika z wodą dodaj kilka kropli niebieskiego barwnika i zamieszaj.
  • Nabierz zabarwioną wodę do zakraplacza.
  • Pokaż dziecku, jak zrobić deszcz, który pada na parasol, trawę, kwiaty itd. W tym celu naciskaj zakraplacz, żeby powstały krople.
  • Inna wersja zabawy: dziecko może wkraplać zabarwioną wodę do czystych kubków z wodą w innych kolorach. Najważniejsze jest to, by przy nabieraniu i wyciskaniu wody posługiwało się tylko zakraplaczem.

Cele/Korzyści

  • Chwyt szczypcowy – naciskanie i puszczanie zakraplacza wzmacnia chwyt szczypcowy. Podczas nauki posługiwanie się tym przyrządem dziecko może palca wskazującego i środkowego oraz kciuka. Gdy będzie dysponowało większą siłą, niech używa tylko kciuka i palca wskazującego.
  • Koordynacja bilateralna – wycinanie parasola lub innych kształtów wymaga koordynacji bilateralnej, ponieważ dziecko jedną ręką przytrzymuje papier, a drugą – tnie po linii.
  • Wzmacnianie ramion i tułowia – aby na wiszącym pionowo papierze powstały krople deszczu, dziecko musi unieść rękę i pozostać w tej pozycji. Aby ją utrzymać dostatecznie długo i zakończyć czynność, obręcz ramion i tułów muszą być dostatecznie silne, by ustabilizować ręce i dłonie.
  • Siła palców i koordynacja – zabawa ta wymaga siły i koordynacji kciuka oraz dwóch pierwszych palców.

Uwaga: czasami zabawa ta jest jedynym sposobem na namówienie dziecka do ćwiczenia chwytu szczypcowego, zwłaszcza w kontekście aktywności związanej ze sztuką lub z wykorzystaniem sztalugi. Obserwowanie, jak dziecko uświadamia sobie, że do stworzenia czegoś może użyć obu rąk, jest fascynujące! (Delaney, 2016).

źródło: T. Delaney, 101 ćwiczeń gier i zabaw…, Harmonia Universalis, Gdańsk 2016